Categorie archief: Column

Duizend jaar televisie kijken stelt uw lichaam bloot aan evenveel straling als een jaar leven in een omgeving van een kerncentrale. Een jaartje in de frisse berglucht werken als skileraar staat gelijk aan 800.000 jaar wonen naast de centrale; bijna drie keer zo lang als dat de huidige mens op aarde is. Toch blijft het voor velen een grote angst met de beelden van Tsjernobyl en Fukushima op het netvlies. Hoe krijgen we rationaliteit in de discussie omtrent kernenergie?

Voor een rookvrije kroeg in de Jordaan zuigt een man de laatste centimeter tabak uit zijn sigaret. Hij klemt het filter tussen duim en wijsvinger en schiet deze weg. Het filter maakt een vlucht richting de gracht en belandt tussen de iepenbloesem op het kalme oppervlaktewater. Tussen de bloesem, die een kleur heeft van een gebruikt koffiefilter, valt het filter amper op. De man drinkt inmiddels een fluitje aan de bar, content over het nicotinegehalte in zijn bloed.

Het wereldkampioenschap voetbal in Qatar is een evenement verworden waar Europese landen graag met het vingertje wijzen. Hoe slecht de arbeidsomstandigheden zijn, hoe slecht ze omgaan met vrouwen en hoe er geen ruimte is voor andere liefde dan heteroseksuele monogamie. Verbazing alom, vanuit het zelfbenoemde braafste kindje van de klas. Europese politici discussieren eindeloos over de deligatie, wel of geen “one-love” band en bespotten de ander continu om er zelf beter van te worden. Is het geen tijd voor enige reflectie?

De NTR is afgelopen week tot de conclusie gekomen dat de opnames van de Top 2000 niet kunnen worden voortgezet naar aanleiding van het Volkskrantartikel over presentator Matthijs van Nieuwkerk. Zijn “grensoverschreidende” gedrag bij De Wereld Draait Door is voldoende voor de omroep om de samenwerking te verbreken. Opnieuw bewijs van een wereld waar de dialoog niet mogelijk lijkt en de werkgever zijn handen wast in onschuld ten koste van de op voorhand veroordeelde presentator.

“Houd vandaag op met fossielen te verbranden,” pleit Jan Terlouw deze week bij Op1.

De jeugdheld en voormalig politicus heeft vanwege zijn leeftijd een zekere aaibaarheid. En ook zijn doel, het behouden van een gezonde en duurzame leefomgeving, roept bepaald geen weerzin op. Zeker als de manier waarop buiten beschouwing gelaten wordt. Maar wat gebeurt er in de maatschappij als vandaag opgehouden wordt met het verbranden van fossiele brandstoffen?

In landen als India heeft een groot deel van de bevolking geen keuken. Ze halen hun eten bij een kraampje of restaurant. Eten afhalen wordt daar niet beschouwd als een luxe, zoals we dat in Nederland doen. Het is voor velen de standaard. Wat zou Nederland kunnen winnen met een vergelijkbaar systeem?

“Wie gaan voor al die mensen zorgen? Wie trekt steunkousen aan, brengt tafeltje dekje, stofzuigt de te grote huizen? Een deel van de oplossing komt vanzelf onze kant op: vluchtelingen.”

De woorden van NRC-journalist Sheila Kamerling, naar aanleiding van de vergrijzende samenleving, die in een steeds grotere mate geconfronteerd wordt met dementie, lijken op het eerste oog onschuldig. Er is vraag, er is aanbod. Waarom deze niet koppelen om de economie weer richting een equilibrium te laten bewegen?

Wat te doen, als blijkt dat je zus gelogen heeft over het volgen van een studie en het gesprek over de toekomst stilvalt. In de 2Doc documentaire Schijnstudent probeert Rachel Tonies te achterhalen, waarom haar zus gelogen heeft over het beëindigen van haar studie en waarom ze uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd. Om te kijken wat je als familielid kan doen met een persoon die met zichzelf in de knoop zit, heb ik afgelopen week een aantal praktijken van psychologen benaderd met het verzoek of ik samen met mijn “fictieve” zus langs kon komen om te praten over haar depressie en faalangst.

Lucille Werner ziet net als een aantal andere politici, zoals de Amsterdamse wethouder Marjolein Moorman, een gewin in een onderwijssysteem, waarbij verschillende niveau’s tot hun 16-de bij elkaar in de klas zitten. Moorman is zelfs voor het afschaffen van categoriale gymnasia. Volgens haar zou het de kansenongelijkheid verkleinen en stelt het achterblijvende leerlingen in staat om zich op te trekken aan de academisch beter presterenden.

Wanneer iemand afval op straat gooit, draait mijn maag om, als een automatische reflex. Niet omdat ik de meest vrome burger op aarde ben, maar omdat mijn ouders me vroeger de huid vol scholden, als ik het in mijn hoofd haalde iets op straat te gooien. Het is niet de enige reflex die ik heb overgehouden aan die tijd. Er zijn meerder aspecten in het leven waar mijn brein onbewust zwart-wit over denkt. Allen vinden hun oorsprong voor mijn zestiende. Het lijkt erop dat de mens daarna verder bouwt op die gedegen basis. Een verrijking is mogelijk, maar geen grootschalige veranderingen. Is het niet verstandig om dit aspect in ogenschouw te nemen, wanneer we kijken naar maatschappelijke problematiek?

Poetin is een gevoelige man. Gevoelig voor opmerkingen over zijn teruglopende haargrens, gevoelig over zijn lengte, gevoelig over alles wat hem zou kunnen identificeren als homoseksueel. Hij doet er dan ook alles aan om de LGBTQ-gemeenschap te verbannen, zodat zijn voorliefde voor het kunstrijden op geen enkele manier verkeerd kan worden geïnterpreteerd. Ja, dat is diezelfde man die het liefst naakt worstelt en zich op de rug van een beer voortbeweegt in de wilde natuur.

Vrijheid. Wat betekent dat eigenlijk? En is het altijd iets positiefs? De Van Dale toont in haar definitie al direct de ambivalentie van het woord. “Onafhankelijkheid”, “iedereen moet maar doen waar hij zin in heeft”, “recht om te zeggen wat je vindt”, “daad die de gewone grenzen overschrijdt”. Men kan Wilders van de Partij voor de Vrijheid in elk geval niet verwijten dat hij het begrip niet doorgrond. Hij wil onafhankelijk zijn van Europa, overschrijdt grenzen en zegt wat hij vindt met zijn “minder Marokkanen” uitspraak. Het beroepen op vrijheid van meningsuiting door politici leidt regelmatig tot Semantische discussies in de Tweede Kamer en belemmert het debat over de werkelijke problematiek. Hoe komt politiek Den Haag uit deze impasse van vrijheid?

Toen ik voor het eerst een lopend reclamebord zag in een Hollywood film, kon ik me niets mensonterenders bedenken dan dat. Een baas die je naar waarde schat van een lantaarnpaal. Toch kent het beroep ongekende populariteit sinds de grote modehuizen zich hebben verwikkelt in de lopende manier van adverteren. De verdiensten zijn een stuk hoger, net als het aanzien, maar daar staan zware vereisten tegenover. Zwaarder dan een gemiddelde ontgroening bij defensie of het corps.

“Mensen wisselen graag van heerser, omdat ze geloven dat ze het dan beter krijgen.” 

Een tijdloos inzicht dat Machiavelli verschaft in zijn boek Il Principe. Ruim 500 jaar nadat hij de zin formuleerde in de Florentijnse Republiek, die nu toebehoort aan Italië, is het niet anders. Het land is vooral aan het “voortmodderen”, zoals eurozone econoom van ING Bert Colijn het noemt in een interview met de NOS. Een torenhoge staatsschuld, een werkloosheidspercentage dat nog altijd hoger is dan in de rest van Europa en hervormingen die steeds sneuvelen door wisselingen van de wacht.

Mijn jongere broer is dit jaar begonnen met technische aardwetenschappen in Delft. Vlak voor de studie van start ging, kreeg hij een uitnodiging van de introductieweek. Met een groep eerstejaars de stad en de universiteit verkennen. Vol frisse moed vertrok hij richting zijn nieuwe stad, benieuwd waar zijn medestudenten allemaal vandaan kwamen. Bij aankomst bleek dat hij het in het Nederlands niet hoefde te proberen. Van de vijftien studenten in zijn groep was hij de enige Nederlander.

Auto’s, scooters, fietsen, kleding. De deeleconomie floreert. Aanbieders presenteren het als het groene alternatief. Het optimaal benutten van producten. Toch worden de producten vaker gebruikt als additief dan als substituut. Vrouwen, die een jurkje huren bij Litchy of Circle Closet, kopen zich tegelijkertijd scheel bij Zara, H&M of Uniqlo. Het gehuurde jurkje is een extra. En ook de scooters van Felyx en andere aanbieders worden vaak gebruikt, wanneer je even geen zin hebt om te fietsen.

Plant een boom voor iedere vlucht, een banner van een tropisch regenwoud bij de benzinepomp, een Zuid-as kantoor ingepakt in regenboogvlaggen en de sociale verantwoordelijkheidspagina van iedere corporate. “Teruggeven aan de gemeenschap,” noemen ze het. Problemen, bedekt met de mantel der liefde, zodat het de indruk wekt opgelost te zijn. In elk geval bij de personen die er geen last van hebben. Kan het niet slimmer, op een manier dat zowel het bedrijfsleven als de maatschappij werkelijk profiteert van dit soort campagnes?

De grootste gasbel in Europa ligt in de provincie Groningen. Genoeg om ons rijk te rekenen, maar ook om de aanbouw van duurzame energiecentrales te voorzien van stroom. Het wordt tijd dat de fouten uit het verleden worden toegegeven en de schade wordt hersteld. De overheid en de NAM zouden een voorbeeld kunnen nemen aan Noorwegen, waar de hele bevolking profiteert van de olieopbrengsten.

Nadat Lizzo en Beyoncé het woord “spaz” verwijderden uit de nummers “Girllls” en “Heated”, vanwege beledigde personen vanuit de gehandicapte gemeenschap, kwam Monica Lewinsky op de proppen met een verzoek om een nummer uit 2013 aan te passen. Opnieuw een nummer van Beyoncé. Het zou gaan om de zin: “He Monica Lewinski’d all on my gown.” Terecht of censuur voor een teer zieltje zonder zelfspot?

Naast virtuele borrels, datewandelingetjes door het park, puisten doordat je je mondkapje te vaak hergebruikt heb, Caroline van der Plas en schijtlint dat uitverkocht is…

Vrijdagmiddag. Voor de meeste full-time loonslaven het hoogtepunt van de week. Rond een uur of vijf wordt de laptop dichtgeklapt en aanstalten gemaakt om naar een terras te gaan. Ondanks de verdubbeling van het aantal tafels, een overblijfsel van de pandemie, is het lastig een tafel te vinden.

Uit een raam hangt dinsdag de slang van een airco-installatie. In een land, dat onder de zeespiegel ligt en gewend is aan bovenmatig veel regel, bestaat hiervoor enkel een spreekwoord met water. We noemen dit in ons land dweilen met de kraan open.

Met een toename van 40% in het aantal levenslangveroordeelden sinds 2000 en een zevental klachten bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) is het Nederlandse strafrechtelijk beleid in opspraak. Het gebrek aan perspectief voor delinquenten met een levenslange straf zou inhumaan zijn. Vervolgens adviseerde de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) dat de verantwoordelijkheid op gratieverlening voor deze groep in de toekomst bij de rechter moet komen te liggen,

De interpretatie van “het nu” lijkt een subjectief begrip, wanneer men zich waant door de gangen van het Rijksmuseum. Zo bestaat de collectie van schilderijen hoofdzakelijk uit 17-de eeuwse Hollandse Meesters, met Rembrandt als Opperwezen. Verzaakt het museum hiermee zijn doel om de hele, Nederlandse geschiedenis te vertellen?

Voor autofabrikanten is het steeds minder lucratief om kleinere modellen te fabriceren. De marges zijn laag en nu ze geconfronteerd worden met een chiptekort, moeten ze kiezen welk model het eerst hun assemblage verlaat.

De woorden van BBB-lijsttrekker Caroline van der Plas, naar aanleiding van het boerenprotest en de afwezigheid van D66-parlementariër Tjeerd de Groot vanwege veiligheid, laten exact zien wat de oorzaak is van polarisatie in Nederland en het verminderde vertrouwen in de politiek, media en wetenschap.

Ten tijden van crises staan de grondrechten regelmatig ter discussie. Tot waar reikt de vrijheid van meningsuiting als het gaat om beledigende teksten als ‘Minder Marokkanen’ of de

Het plan van demissionair minister Hugo de Jonge om deze zomer met een vaccin op zak rond te neuken als een waar Christen is volledig in het water gevallen. Geen dansen met Janssen of Summer of Love, maar een rekening om kwart voor twaalf op een verregend terras. In Limburg zijn ze zelfs getrakteerd op een ware vloedgolf…

Nu de delta-variant van het coronavirus om zich heen waart, zal wellicht het gesprek over “The Great Reset” weer opleven en dat is maar goed ook. Het voorstel, dat in 2020 door prins Charles werd gepresenteerd op het World Economic Forum, ging voorbij aan een aantal heikele punten, die de mensheid al jaren in zijn greep houdt en ik graag voorgoed zie verdwijnen…

Herman van Vliet, 48 jaar, zit op zijn leren bank klaar voor de formule 1. Hij schuift het bijzettafeltje met Duyvis borrelnootjes naar zich toe en zet het volume maximaal. Hij is opgewonden: Silverstone is zijn favoriete circuit. Waarom, weet hij niet. In elk geval, zit hij op het puntje van de bank, volledig gehuld in Red Bull racing merchandise…

“‘Auto blijft probleem’ bij stijgend aantal dodelijke e-bike-ongelukken,” kopt NOS vandaag.

Wanneer ik deze week voor m’n sokken gereden word door één of ander opgepompte brugpieper met een e-bike, een helmpje en een rugzak, waar je alle boeken van zes jaar middelbare school in kan flikkeren…

Naast virtuele borrels, datewandelingetjes door het park, puisten doordat je je mondkapje te vaak hergebruikt heb, Caroline van der Plas en schijtlint dat uitverkocht is…

Het kritisch oog van de mens laat nog wel eens te wensen over. Het argument dat kwaliteit gelijk staat aan de meerderheidspositie, financiële status of enkel de autoriteit van een bepaalde instelling is twijfelachtig. Ook in mijn eigen omgeving kom ik het helaas geregeld tegen en lijken mensen behoeftig om eigenzinnige personen weg te zetten als een nukkige loners…

Twee jongens van een jaar of zeventien hangen op straat, wanneer een derde op een Vespa scooter komt aanrijden.

“Yo Wally, yo Dave, alles koest,” vraagt de jongen op de scooter.

“Ja, rustig, man, Rich, met jou ook?”

“Ja, man, koest.”

“Hoe kom je aan die sicke Stony jacka dan…

“De nuchtere columnist bagatelliseert seksisme, racisme en klimaatverandering,” schrijft Philip Huff in de NRC. Hij is van mening dat columnisten als Marcel van Roosmalen en Youp van ’t Hek hun steentje bijdragen aan maatschappelijke problemen door hun nuchtere en laconieke ondertoon. Tim Hofman wordt gepresenteerd als een man, in het bezit van Het Evangelie…

Amsterdam is één van de aantrekkelijkste steden in de wereld om te wonen. Prijzen schieten door het dak en het is een walhalla als het gaat om kunst en cultuur. Maar zoals bij iedere bruisende plek is die aantrekkelijkheid tegelijkertijd haar doodvonnis. Of zoals Lucebert het verwoordde: “Alles van waarde is weerloos…

De zon schijnt en mensen durven langzamerhand hun huis weer uit. Korte mouwen, korte broek, lijkenkleur op armen en benen, maar ach, je moet ergens beginnen. Beetje reuring op straat. Op zich wel gezellig, zou je zeggen. Maar dan zie je plotseling zo’n stel samen sporten. Volledig getuned in dezelfde outfit. Of het nu hardlopen of wielrennen is. Misschien wel het ergste wat je kan tegenkomen…

Shell, Schiphol en Tata Steel IJmuiden. Bedrijven die ons veel werkgelegenheid en den gevolge rijkdom hebben verschaft. Bedrijven die allen meer dan honderd jaar bestaan. Is de recente afkeer tegen deze bedrijven vergelijkbaar met de vrouw van een crimineel, die geniet van de decadente levensstijl, maar haar man inruilt…

Onpartijdig nieuws brengen op een integere en onberispelijke wijze is wat journalisten zouden moeten doen, maar wanneer ik krantenkoppen lees, zie ik steeds meer sensatie met een vleugje opinie van de auteur. Wanneer Jesse Frederik en Rutger Bregman…

“Nationalism does nothing but teach you how to hate people you’ve never met.”

Als men de nieuwe serie “Roofkunst” van Erik Dijkstra kijkt, kan men alleen maar concluderen dat de Amerikaanse stand-up comedian Doug Stanhope gelijk heeft. In zijn programma zoekt hij uit of objecten in de westerse musea terug moeten…

Grote brillen, bellen rosé, geblondeerde haren, Gucci loafers en een zalmkleurigkleedje, waarop versleten hockeysticks, niet-complete puzzels en verwassen kinderkleren liggen voor Koningsdag, want geld verdienen is mooi en al helemaal als dit kan met de broodjes, die jezelf niet of niet meer lust…

Om de dag is de binnenkant van de Volkskrantcover een schandpaal voor demissionair premier Rutte. “Trappen veeg je schoon vanaf de bovenste trede,” schrijft columnist Sheila Sitalsing dit weekend naar aanleiding van de uitgelekte ministerraadnotulen. Van onafhankelijke journalistiek kan men hier amper spreken…

“Het menselijk lichaam en de geslachtsdelen zijn gestolen door de pornografie, en de lach is gestolen door de reclame.”

Het zijn de woorden van fotograaf Erwin Olaf in 2014 bij College Tour. Zeven jaar later lijkt zijn uitdaging om het kunstzinnige naaktbeeld te heroveren niet gelukt en is onze maatschappij preutser dan ooit. Zo krijgt Edson da Graça, presentator van Gewoon bloot, vele levensbedreigingen…

Met maar liefst zeventien partijen in de Tweede Kamer is de versplintering van de politiek een feit. In een land dat zich reeds kenmerkt door haar doorgewinterde poldermodel, lijkt het vinden van een consensus steeds lastiger. Niet voor Caroline van de Plas. “The Big Black Bitch” van de BoerenBurgerBeweging (BBB)…

Donderdag, 1 april. De kamer is amper gevuld. Er heerst een verhitte sfeer. Fractievoorzitters doen een verwoede poging de situatie van collega Omtzigt te bepleiten. Emotioneel, gelardeerd en theatraal. Zoals “Rutte-doctrine-robot” Marijnissen het continu heeft over “onze Renske Leijten”…

Dr. Pieter Herman Omtzigt kreeg deze week te maken met een aantal collega’s, die zich schuldig maakte aan de vierde hoofdzonde. Bij gelovigen bekend onder de naam invidia, ook wel afgunst of jaloezie. Het was het klassieke schoolvoorbeeld van het slimste jongetje dat gestraft wordt door zijn klasgenoten

Een ietwat gezette vrouw in broekpak. Ik hoop nog dat ze voor iemand anders komt, maar de omhelzing bevestigt dat ze vanavond bij mij hoort. Ik ga haar voor naar één van de tafeltjes in de kleine wijnbar en neem plaats.

‘Ik kan wel een wijntje gebruiken,’ denk ik.

Ze vraagt geïnteresseerd naar mijn columns…

Schuldig voor het tegendeel bewezen is. Het spelen voor eigen rechter maakt een ware opmars, waarin het aantal volgers de strafmaat bepaalt. Afgelopen week bracht Charlie Hebdo een karikatuur uit van president Erdogan. Hij haalt de achterkant van een abaya omhoog…

“Willem?”

“Mark, wat is er nou? Je weet dat we op vakantie zijn.”

“Excuus, Majesteit.”

“Ja, ja, wacht even.”

Hij trekt het dekbed omhoog, duwt het hoofd van zijn vrouw opzij, slaat zijn ochtendjas om en schuift zijn voeten in zwart leren Gucci loafers…

Vijf jaar geleden, op 7 januari, wordt de satirische krant Charlie Hebdo beschoten door geradicaliseerde moslims. Het laat ons nadenken over persvrijheid. Miljoenen mensen gaan wereldwijd de straat op om zichzelf “Charlie” te noemen…