De grootste gasbel in Europa ligt in de provincie Groningen. Genoeg om ons rijk te rekenen, maar ook om de aanbouw van duurzame energiecentrales te voorzien van stroom. Het wordt tijd dat de fouten uit het verleden worden toegegeven en de schade wordt hersteld. De overheid en de NAM zouden een voorbeeld kunnen nemen aan Noorwegen, waar de hele bevolking profiteert van de olieopbrengsten.

De arbeidsmarktregio Groningen heeft volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau de meeste arme gemeenten. Een overduidelijk bewijs, dat er in het verleden totaal niet gedacht is aan de omgeving. Problematisch, als je het mij vraagt.

Wanneer de omliggende gemeenten en inwoners eerder waren betrokken in de beslissingen die het bedrijf nam en hadden mee kunnen profiteren van de inkomsten, stond de kraan hoogstwaarschijnlijk nog vol open. De omgeving had kunnen floreren met mooie opleidingen, theaters, architectuur en voldoende geld om huizen direct bestand te maken tegen mogelijke bevingen.

Een beginnersfout, die veel techneuten maken. Vol van techniek en data, creëren ze een plan zonder rekening te houden met stakeholders. Overtuigd van hun gelijk reageren ze met verbazing op de weerstand van de omgeving. Het is alsof je een vegetarische vriend meeneemt naar een Argentijns steakhouse en verbaasd bent over het feit dat hij liever ergens anders eet.

Maar uiteraard maken niet alleen techneuten dit soort fouten. Ook politici (en andere stumperds) met weinig tot geen ervaring in het bedrijfsleven maken deze fout. Denk aan Rob Jetten, die aankondigt dat de kolencentrales in ons land weer opengaan, zonder de bedrijven zelf van te voren te consulteren.

Mensen, praat met elkaar.