“Einde nadert voor het ‘autootje voor de boodschappen’,” kopt deze week in NRC.

Voor autofabrikanten is het steeds minder lucratief om kleinere modellen te fabriceren. De marges zijn laag en nu ze geconfronteerd worden met een chiptekort, moeten ze kiezen welk model het eerst hun assemblage verlaat. Mercedes, Volkswagen, Skoda en Opel hebben hun toekomstige strategie aangepast en faseren de kleinere, duurzamere modellen uit. Is de subsidie voor elektrisch rijden en de motorrijtuigenbelasting hiermee nog afdoende?

Afgelopen jaren heeft de overheid elektrisch rijden flink gesubsidieerd. Het zorgde er weliswaar voor dat het wagenpark meer elektrisch werd, maar tegelijkertijd kozen steeds meer mensen voor een SUV. De motorrijtuigenbelasting, waarvan de hoogte sterk afhankelijk is van het gewicht van de auto, werd hiermee enigszins tegengewerkt en bracht weinig voor het milieu.

Nu de subsidie voor elektrisch rijden wordt afgebouwd, besluiten de autofabrikanten dus af te zien van de meer zuinige modellen.

Iets wat niet strookt met het gebruik van de consument. Als we namelijk aannemen dat het gedrag van de Nederlander vergelijkbaar is met die van de Amerikaan, is de bezetting van een auto gemiddeld 1,5 persoon en kan geconcludeerd worden dat de toenemende vraag naar SUV’s een status gerelateerde vraag is in plaats van een wezenlijke behoefte. Een luxe, die slechter is voor de leefomgeving, gesubsidieerd door de overheid.

Opnieuw een voorbeeld van falend fiscaal beleid. Net als de verstrekte huursubsidie door scheef wonen en de lage vraag naar internationale treinreizen door stuntprijzen in de luchtvaart.

Het lijkt hoog tijd dat de subsidie en motorrijtuigenbelasting op de schop gaat en de overheid het voor de consument en de fabrikant aantrekkelijker maakt om te kiezen voor de duurzame optie.