“Ik vind het heel spannend worden als je gezondheidszorg in geld gaat uitdrukken.”

De wat ongemakkelijke reactie van staatssecretaris Blokhuis vorige week vrijdag bij Op1 geeft aan hoe gevoelig de discussie is omtrent het hervatten van economische activiteiten. Het pleidooi van Jort Kelder voor ondernemend Nederland wordt door de mensen aan tafel ontvangen als ronduit misplaatst. Wanneer hij begint over het hoge percentage mensen met overgewicht op de IC, verwijt Sophie Hilbrand hem zelfs van enige lompheid. Toch vraag ik mij af of de heer Kelder hier geen valide punt maakt.

De Wereld Gezondheidsorganisatie publiceerde in 2018 een lijst met meest voorkomende doodsoorzaken wereldwijd. Hartinfarcts en beroertes waren samen goed voor ruim 15 miljoen doden per jaar. Hoofdoorzaak? Dichtgeslibde en vernauwde aderen door ongezonde voeding en te weinig beweging. In datzelfde jaar publiceerde het CBS de cijfers van obesitas in Nederland. Sinds de jaren tachtig verdrievoudigt naar 15 procent. In landen als de Verenigde Staten is dit al snel het dubbele.

De lachende derden zijn de voedsel- en tabaksproducenten die zonder enig schuldgevoel hun producten steeds verslavender maken. De impact die deze bedrijven hebben op de volksgezondheid is dan ook zonder twijfel groter dan de civetkat, kameel en vleermuis tezamen. De overheid lijkt in dit geval een blinde vlek te hebben voor sluipmoordenaars.

Iedereen heeft recht op zorg in Nederland, maar vanaf wanneer is deze nodig? Vanaf het moment dat een persoon drie maal daags de frituur aanzet en stopt met bewegen? Of wanneer deze omgekeerd moet worden op de IC? Inperking van lichamelijke integriteit en fysieke zelfbeschikking of een hoge rekening voor later?

Financiële instellingen moesten na de kredietcrisis grote buffers aanleggen en hun hypothecaire leningen moesten aan strengere eisen voldoen. Wat gaat de overheid zichzelf opleggen na deze humanitaire en economische crisis? Preventie lijkt een logisch vervolg. Want voor je het weet, maakt Kraft-Heinz gefrituurde vleermuisvlammetjes en eten onze kwetsbaren deze met liefde op.